Orhan Yalçın Gültekin
Benekgül Kavak… Lise 3 öğrencisi…
Onunla, bir grup Darüşşafakalı öğrenci kardeşimin çalıştığım işyerine yaptığı ziyarette tanıştık. İki yıla yakın bir zaman geçmiş üzerinden.
İkinci karşılaşmamız ’98 Pilav gününde oldu. Resim sergisinde iki öğretmeniyle birlikte fotoğrafını çektim (bu fotoğraf Darüşşafaka’dan Yankı’da da yayınlandı).
Üçüncü kez Ömer Eskin’le okula yaptığımız bir ziyarette karşılaştık Benekgül’le. Kanserli hastalara yardım için düzenlenen bir piknikte Darüşşafaka Resim Sergisi açtık birlikte.
Darüşşafaka’nin hangi etkinliğine katıldıysam orada Benekgül vardı.
1998 yılbaşını, eşim Aysel’le birlikte okulumuzda geçirdik. Benekgül ve iki arkadaşı bize evsahipliği yaptı. Tadına doyum olmaz bir kutlamaydı.
Benekgül, resim ve heykel sanatları ve bilgisayara ilgisi olan, pozitif denilen bilimlerle de uğraşan örnek bir öğrenciydi. Dahası insan gibi insandı.
Onunla tanışmış olmak bir ayrıcalıktı. Şimdi bu ayrıcalık tarifsiz bir üzüntüyle birleşti.
Daha ömrünün baharında kendini boşluğa attı. Neden?
“Yaşamla hesaplaşmayı” içeren bir mektup bırakmış ardında. Ona, yaşamla böyle hesaplaşılamayacağını anlatabilseydik keşke.
Çok şey yazmak isterdim Benekgül’le ilgili. Daha çok da başka Benekgül’ler kaybetmeyelim diye. Ama şu an bunları yazarken bile zorlanıyorum.
Başımız sağolsun.
Kaynak: Darüşşafakalılar Listesi, 13 Aralık 1999 – 15:14
Simurg 
züleyha için bir cevap yazın Cevabı iptal et