Orhan Yalçın Gültekin

Sanırım dünyanın gelmiş geçmiş en büyük romantiklerinden biridir Ernesto Che Guevara; en sonuncusu olduğu ise kesin gibi…

Kahvehane kuramlarını altüst eden Küba deneyimini işlediği yazıları kadar, Sierra Maestra’da doktor çantasıyla silah arasında yapmak zorunda kaldığı yeğleme; devletlerle ulusları neredeyse özdeşleştiren yaklaşımlara karşı devletlere bölünmüş bir Latin Amerika ulusu savı, oradan yola çıkarak geliştirdiği “Kıtasal Devrim” kuramı ve bu kuramı yaşamda sınarken Bolivya’da ölümü…

Arjantin’de doğup Küba’da muzaffer devrimin önderliğinde yeralış ve sonra bütün ünvanları bir kenara bırakıp Bolivya’da yeni bir devrimci dalga oluşturabilmek için silahı eline alış…

Yalnız Küba deneyimi değildi, Che ile bütün dünyaya yayılan… Kıtasal Devrim kuramı da yankısını buluyordu dünyanın dört bir yanında. Afrikalı devrimciler, bir Afrika ulusu ve Afrika devriminden bahsederken Türkiyeli devrimciler “Ortadoğu Devrimci Çemberi”ni telâffuz ediyorlardı.

O, yüreğinin götürdüğü yere giden bir devrimciydi…

Onun “Tricontinental’e Mesaj”ının son sözleri düşmezdi dillerden: “Ölüm, nereden ve nasıl gelirse gelsin, savaş sloganlarımız kulaktan kulağa yayılacaksa ve silahlarımız elden ele geçecekse ve başkaları yeni savaş ve zafer naralarıyla ve de mitralyöz sesleriyle cenazelerimize ağıt yakacaksa, hoş geldi, safa geldi.”

Gençliğimizde şöyle yanıtlardık Che’yi: “Varmak için o güzel yarınlara/bizim de dağlarımız vardır Che Guevara!” Metin Demirtaş’ın (1968) o güzel şiirinde anlatıldığı gibi…

Che Guevera

Bizim de dağlarımız vardır Che Guevara
Bakma şimdi durgunsa, bir şahan gibi duruyorsa
Yorgundur, savaşlar görmüştür, çeteciler barındırmıştır
Yani satılmış değillerdir hiç tüfek patlamıyorsa
Alaçamın, mor meşenin ardından silah çatıp yatmağa
Bizim de dağlarımız vardır Che Guevara

Bizim de halkımız vardır Che Guevara
Unutulmuş uzak tarlalar yalazında
Sazıyla, türküleriyle kardeşliği vurgun
Bütün ulusların halkları gibi
Ve yalnız büyük fırtınalarla kımıldanan
Bizim de halkımız vardır Che Guevara

Bizim de ozanlarımız vardır Che Guevara
Sağ çıkmış güneşsiz taş odalardan
Yüreğiyle barışa, sevgiye yönelmiş
Çelik öfke bir yanı, bir yanı uysal mavi
Eğilmeden dimdik geçmiş demir kapılardan
Bizim de devrimci insanlarımız vardır Che Guevara

Bizim de delikanlılarımız vardır Che Guevara
Yokluklardan biyol kopup gelmiş
Üç zeytin, az ekmek üniversitelerde
Düzen çarpar önce, alkol vurur
Öfkeli dolanırlar caddelerde
Ve başkaldırırlar akılları suya erende

Çünkü Vietnam hepimizin Vietnam’ı
Kongo hepimizin Kongo’su
Bir kere özsu yürümüştür dallara
Patlayacaktır ağır sancılarla karanlıklar
Varmak için o güzel yarınlara
Bizim de dağlarımız vardır Che Guevara

Patria o muerte!
Hasta la victoria siempre!