Ben Türkân Albayrak…

Başka çarem kalmamıştır! Emeğim onurumdur, onurum için açlık grevine başlıyorum!

Emekçi kardeşlerim! Halkım! Emeğimizi, ekmeğimizi elimiz­den alıp bizi onursuzlaştırmak istiyorlar. Birleşerek, direnerek bu kuşatmayı yarmalıyız!

İşten atıldım. 100’ü aşkın gündür, işten atıldığım Paşabahçe Devlet Hastanesi bahçesindeki çadırda direnişteyim. Evimi ter- kedip, gece-gündüz demeden sesimi duyurmak için orada otur­ma eylemi gerçekleştirdim. Sesimi duymazdan geldiler. İşçi kardeşlerim, yoksul halkım destek verdi, işime geri alınmam için yürüyüşler yapıldı, binlerce dilekçe verildi. Talebim kabul edilmedi.

Mevcut direnişimle sonuç alamadım. Haklı, demokratik, meş­ru talebim karşılanmadı.

Benim tankım-topum yok.

Benim yasa çıkarma, karar verme gücüm yok.

Kendime ait bir bedenim ve bir iradem var.

İşte ben de bedenimi mücadele silahım yapıp, açlık grevine başlıyorum.

Neden açlık grevi diye sorabilirsiniz?

Bedenimden başka bir silahım olmadığı için.

Bir kadın olarak, bir anne olarak, bir işçi olarak emeğim onu­rumdur. Onurum için direniyorum.

Bu hayatta sahip olduğum tek şey, emeğimdir.

Emeğimi elimden alarak beni işsizliğe, açlığa mahkum ediyorlar.

Ne yapacağım ben?

Hırsızlık mı yapayım? Dolandırıcılık mı yapayım?

Bir insanı aç bırakmak, onursuzluğa, yozlaşmaya mahkum et­mektir.

Aç, işsiz bırakılan insan, direnemezse, açlık her şeyin önüne geçer.

Ben onursuzluğu, yozlaşmayı reddediyorum.

Emeğimle çalışmak ve emeğimin karşılığıyla yaşamak istiyo­rum.

Dünyadaki benim bildiğim en kutsal şeydir emek.

Ve benim sahip olduğum tek şeydir.

Onu korumak için herşeyi yaparım.

Emeğimi, onurumu korumak için açlık grevine başlıyo­rum.

Biz, şimdiye kadar çalmadık, çırpmadık. Sadece emeğimizle yaşadık.

İşsiz bırakılan insan, emeğinden, onurundan yoksun bırakıl­mış demektir.

İşsiz insan, çocuklarına yemek yapamaz, onları okutamaz. İş­siz bırakarak benim annelik hakkımı bile elimden alıyorlar.

Annelik hakkım için açlık grevindeyim.

Kardeşler! Halkım!

İşimi, emeğimi, onurumu geri istiyorum.

Kazanıncaya kadar açlık grevindeyim.

Savunduğum tüm emekçilerin, tüm yoksulların onurudur.

Onurumuz için, hepinizi mütevazi direnişimi desteklemeye çağırıyorum.

Türkân Albayrak
Paşabahçe Devlet Hastanesi Temizlik İşçisi

Dayanışma

100’ü aşkın gündür Paşabahçe Devlet Hastanesi’nde çadırda direnişte olan Türkan Albayrak işinin ve onurunun teslim edilmesi için açlık grevine başladı.

29 Ekim günü başlayan açlık grevi öncesi de bir eylem yapıldı.

Eylemden önce TEKEL işçileri, Emekli-Sen üyeleri, İvme dergisinden mühendisler “Türkan Albayrak Yalnız Değildir”, “İşçiyiz Haklıyız Kazanacağız” sloganlarıyla Paşabahçe Durağı’ndan direniş alanına kadar yürüdüler.

Hastane önünde toplanan 100’ü aşkın kişi “Yaşasın Sınıf Dayanışması”, “Direne Direne Kazanacağız”, “İşten Atılmalara Son” sloganlarını atarken “Ekmeğim Onurumdur! İşsizlik Onursuzluğa İtilmektir! Onurum İçin Açlık Grevindeyim- Türkan Albayrak” yazılı pankart açıldı.

Devrimci İşçi Hareketi, Halk Cephesi, İvme dergisi, Genel İş Avrupa Bölge Başkanı, EHP, TAYAD, ÇHD, HSGGP, Emekli Sen, Eğitim Sen1-2 nolu şubeleri, Tüm Bel Sen ve TEKEL işçilerinin katıldığı eyelemde basına bir açıklama yapan Türkan Albayrak “Biz şimdiye kadar çalmadık, çırpmadık. Sadece emeğimizle yaşadık. İşsiz bırakılan insan, emeğinden, onurundan yoksun bırakılmış demektir. İşsiz insan, çocuklarına yemek yapamaz, onları okutamaz. İşsiz bırakarak benim annelik hakkımı bile elimden alıyorlar. Annelik hakkım için açlık grevindeyim. Kardeşler! Halkım! İşimi, emeğimi, onurumu geri istiyorum. Kazanıncaya kadar açlık grevindeyim” diye konuştu.

Okunan açıklamadan sonra TEKEL işçileri, Emekli Sen, İvme dergisi temsilcileri ve tiyatrocu Nedim Saban konuşma yaparak Türkan Albayrak’ın yanında olduklarını ve direnerek kazanacaklarını belirttiler.

Açlık grevine Türkan Albayrak’ın eşi ve dostları da destek için katılırken eylem “İşçiyiz Haklıyız Kazanacağız”, “Direne Direne Kazanacağız” sloganlarıyla sona erdi.

Kaynak: Paşabahçe Direnişi – Türkân Albayrak

İlgili haberler: