Orhan Yalçın Gültekin
Ulan Esat, oldu mu şimdi?
Hatırlar mısın 80’lerde -30 yıl kadar olmuş nerden bakarsan- Sarayburnu’nda oturup hasret gidermiş ve Gramsci tartışmıştık.
Hatta bir hayli de geç ayrılmıştık. O zamanlar cep telefonu yok, haber de verememiştim eve… Aysel telaşlanmıştı haliyle, alıp götürdüler diye…
Gıyabımda Neci’yle görüşüp “Yalçın, Gramsci ile Stalin’i birleştirmeye çalışıyor” demişsin…
O kadar karşılaştık, o kadar söyleştik… Bir türlü fırsat bulamadık o zamandan bu zamana o konuyu konuşmaya…
Nereye gittin ya hu; daha seninle Gramsci tartışacaktık!..
***
Üç erkek kardeş… Üçü de Darüşşafakalı…
Mete, Cem ve Esat…
Mete, bir sınıf büyüğüm…
Cem, dönemdaşım, sınıf arkadaşım…
Esat, en küçükleri; dört yaş üç sınıf küçük benden…
Darüşşafakalı kardeşim ama arkadaşım da aynı zamanda…
***
15 Ekim 2014 Çarşamba…
Ölüm haberini aldım…
16 Ekim 2014 Perşembe…
Levent Camiinden öğle namazını takiben Kilyos Mezarlığına…
Son yolculuğuna…
Kahretsin ya…
Simurg 