Orhan Yalçın Gültekin

Sunuş 1 (2011)

Bugün 6 Mayıs… Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan adlarındaki üç gencin idam edilişlerinin üzerinden kaç yıl geçmiş, yaşasalardı Deniz, Yusuf ve Hüseyin kaç yaşlarında olacaklardı hesaplayın. Onlar otuzlu yaşlarını bile göremediler oysa. Hep 25, hep 23 kaldılar. Bu yüzden onlara “Üç Fidan” denildi. Öyle bilindiler, öyle biliniyorlar.

Bu belirleme ya da gerçeğin yalnızca bu biçimde ifade edilmesi, gerçeğin yalnızca bir veçhesini –o da esas olmayan bir veçhesini- ifade etmek anlamına geliyor. Esas olan şudur ki bu üç genç devrimci, Türkiye Halk Kurtuluş Ordusu adlı örgütün kurucularıydılar ve hedeflerini, kim olduklarını, niçin mücadele ettiklerini dosta da düşmana da yaşamlarının her anında sözleriyle olduğu kadar eylemleriyle de ifade etmişler, darağaçlarında da haykırmışlardı.

Onları bu özellikleriyle ifade etmeden anmak, onlara yapılacak en büyük haksızlıktır. Görüşlerine katılırsınız, katılmazsınız; tuttukları yolu doğru bulursunuz, yanlış bulursunuz; bu size kalmıştır ama yapmamanız gereken onları, kendilerinin çok da önem vermedikleri bir yönleriyle –gençlikleri- anarak ahlanıp vahlanmanızdır. Onlar ki idam sehpasıyla bile dalga geçerek ölüme yürümüşlerdir ve son sözleri ya tamamen ya kısmen saklanmaya çalışılmış, gizlenmiş, karanlığa terkedilmiştir ve/ama karanlığı yırtarak bugünlere ulaşmıştır ve onlar ki “Bu kavga biz olmasak da devam edecektir! Yurtsever analar var oldukça devam edecektir! Kısaca; anaların rahmine el atılamayacağına göre, mutlaka devam edecek ve başarılacaktır…” diyerek sürdürdükleri mücadele konusundaki kararlılıklarını belirtmişlerdir, onların ardından yapılacak en anlamlı şey onların ne için var olduklarını, ne için mücadele ettiklerini anlatmaktır.

Aşağıda onlarla ilgili belgeler, bilgiler ve yazılar bulacaksınız. Kendi sözleri de var bu seçkide, onlarla yol arkadaşlığı yapmış insanların onlara dair yazdıkları da. Onlarla kişisel olarak tanışmamış insanların yazılarını da bulacaksınız. Ama tanışmak nedir ki? Asıl olan anlamak değil midir?

Sunuş 2 (2012)

Türkiye Halk Kurtuluş Ordusu (THKO) savaşçıları Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan, Türkiye Devriminin Yolu’nda verdikleri mücadelede 6 Mayıs 1972’de idam edildiler.

Tam Bağımsız ve Gerçekten Demokratik Türkiye’yi kurarak bu temelde sosyalizme ulaşmayı hedefleyen genç proleter devrimciler, kısa ömürlerinde devrimci duruşları ve savaşımlarıyla bugün hâlâ proletaryanın kurtuluş savaşımı içinde yer alanların simgesi olarak varlıklarını sürdürüyorlar, yaşıyorlar.

Dahası, kendi kahramanları olmayan “ulusalcı” çevreler tarafından da yüzsüzce birer “ulusalcı sol” kahraman ikonu dönüştürülmeye çalışıyorlar.

Gerici sınıfların siyasal, entellektüel temsilcileri ise, Türkiye Sosyalist Solunun içinde bulunduğu koşullardan da cesaretlenerek, bu devrimci simgelere bütün kinlerini kusmayı sürdürüyorlar. Onlara karşı savaşım veren yaşdaşlarının bugün iktidar mevkiinde oluşları, bunu bir tür hesaplaşmaya da dönüştürüyor. Kimi genç kazip şöhretin fütursuzca saldırıları artarak sürüyor. Onlarla ilgili en ufak bilgiye sahip olmayan ama önlerine atılan bilgi kırıntılarını Kur’an ayeti belleyerek zihni dünyalarını biçimlendirenlerin bu saldırılarını devam ettirecekleri de görünüyor.

Ne gam! Güneş balçıkla sıvanmıyor, mızrak çuvala sığmıyor.

Onlar, her şeye karşın yaşıyorlar.

Ne demişti Hüseyin İnan?

“Ben şahsi hiçbir çıkar gözetmeden halkımın mutluluğu ve bağımsızlığı için savaştım! Bu bayrağı bu ana kadar şerefle taşıdım! Bundan sonra bu bayrağı Türkiye Halkına emanet ediyorum!”

Bugün o bayrak yükseklerde dalgalanmıyor olsa da, bir gün gelecek bu halk o bayrağı göndere dikecektir.

Bize geleceğe olan bu güveni veren yiğit devrimcileri sevgi ve saygıyla anıyorum.

Yaşam Öyküleri

1. THKO Davası

Karar, Görüşmeler ve Oylama

İdama Giderken

Yazılar

Haklarında Yazılanlar