Orhan Yalçın Gültekin
Benekgül Kavak… Lise 3 öğrencisi…
Onunla, bir grup Darüşşafakalı öğrenci kardeşimin çalıştığım işyerine yaptığı ziyarette tanıştık. İki yıla yakın bir zaman geçmiş üzerinden.
İkinci karşılaşmamız ’98 Pilav gününde oldu. Resim sergisinde iki öğretmeniyle birlikte fotoğrafını çektim (bu fotoğraf Darüşşafaka’dan Yankı’da da yayınlandı).
Üçüncü kez Ömer Eskin’le okula yaptığımız bir ziyarette karşılaştık Benekgül’le. Kanserli hastalara yardım için düzenlenen bir piknikte Darüşşafaka Resim Sergisi açtık birlikte.
Darüşşafaka’nin hangi etkinliğine katıldıysam orada Benekgül vardı.
1998 yılbaşını, eşim Aysel’le birlikte okulumuzda geçirdik. Benekgül ve iki arkadaşı bize evsahipliği yaptı. Tadına doyum olmaz bir kutlamaydı.
Benekgül, resim ve heykel sanatları ve bilgisayara ilgisi olan, pozitif denilen bilimlerle de uğraşan örnek bir öğrenciydi. Dahası insan gibi insandı.
Onunla tanışmış olmak bir ayrıcalıktı. Şimdi bu ayrıcalık tarifsiz bir üzüntüyle birleşti.
Daha ömrünün baharında kendini boşluğa attı. Neden?
“Yaşamla hesaplaşmayı” içeren bir mektup bırakmış ardında. Ona, yaşamla böyle hesaplaşılamayacağını anlatabilseydik keşke.
Çok şey yazmak isterdim Benekgül’le ilgili. Daha çok da başka Benekgül’ler kaybetmeyelim diye. Ama şu an bunları yazarken bile zorlanıyorum.
Başımız sağolsun.
Kaynak: Darüşşafakalılar Listesi, 13 Aralık 1999 – 15:14
Simurg 
canım ablam benekgül’ü tanımayı ben de isterdim ama olmadı. o, hiç tanımasam da, gerçek ablam olmasa da biz daçka 141 her zaman yanındayız onun.
BeğenBeğen
çok üzüldüm. kuzenim bana onun hikâyesini başka türlü anlattı ama buradaki daha doğrudur.
başınız sağolsun…
BeğenBeğen
ablamız benekgül’ü tanımayı çok isterdik ama kaderiymiş. biz onu tanımassak da çok seviyoruz, çünkü o bizim darüşşafakalı bir ablamız… ailemizden biri…
onu ne kadar tanımasak da onun ne kadar iyi biri olduğu belli…
biz 142. dönem… keşke her insan onun gibi iyi olsa… huzur içinde yat….
BeğenBeğen
sanırım darüşşafaka’da 4. sınıftaydım. bir kaç abla, benekgül abla buraya gelecek diyorlardı. ben o zaman hiç birşey bilmiyordum. sevindim ve merak ettim. benekgül abla kim? diye sormuştum kendi kendime… kimdi o? sonra bazı ağabey ve ablalardan gerçeği öğrendim; şimdi de bunları… onu daha çok tanımak isterdim…
BeğenBeğen
benekgül ablanın ruhunu çağırdık ama gelmemişti 🙂 bu bilgi için saol
BeğenBeğen
biz de çağırdık ama geldi.
BeğenBeğen
tanıdığım en özel en değerli insanlardan biri.. canım ablam, canım arkadaşım.. huzur içinde yatsın..
BeğenBeğen
tanımak nasip değilmiş ama onun düşüncelerini öğrenmek kısmetmiş… tanımasak da dünyayı değiştirmeye çalışan bir ablamızdı… öğrenilmiş çaresizlik ne demek onu öğrenip de gitti… inşallah daha mutlu, daha iyi bir dünya olur… belki de biz değiştiririz…
BeğenBeğen